Impressies

“We schudden onze chauffeur de hand. Op Brahim’s schouders rust de zware verantwoordelijkheid om ons veilig, comfortabel en tijdig op onze bestemmingen te brengen. Khalid heeft goede ervaringen met hem opgedaan. We zijn in het oude stadscentrum van Marrakech gearriveerd. Het is een drukte van internationale jewelste. Marokkanen en toeristen uit Europa lopen door elkaar heen, nering doende dan wel verterend.

Ik begin het nu toch warm te krijgen. Ik heb mijn winterjas aan, zware wandelschoenen en een lange broek. Een zomerse korte broek en kortemouwenshirt lijken meer dan voldoende zijn. En sandalen uiteraard. Khalid had ons gewaarschuwd dat het koud kan zijn in maart, maar die waarschuwing lijkt overdreven. Vandaag heeft de winterse middagzon de temperatuur reeds tot boven de dertig graden opgejaagd.

Khalid heeft een maaltijd geregeld in een restaurant Riad Omar waar een vriend van hem werkt, schuin tegenover onze riad. Geen gewone maaltijd, maar een zoals bij bruiloften wordt geserveerd. Op het dakterras nemen we plaats op met kussens belegde banken. In de hoek naast mij zie ik wat bewegen.Een jong katje steekt het kopje tussen de kussens uit. Ik pak het op en zet het beestje tussen de benen op de grond. Even later rent moederpoes naar dezelfde hoek. Ze blijkt er een nest met jongen te hebben.”

“Even verder is de souk, de markt, en die zal veel publiek trekken. Het is druk in het lege land. Op ons terras scharrelt een jongen met een verstandelijke beperking door de smalle openingen tussen stoelen en tafels. Een gast komt het terras op en aait hem over zijn hoofd. We bestellen onze gebruikelijke rituelen: nous-nous of nous-nous kas-ha.

Khalid heeft inmiddels een bekende getroffen. Mohammed, een vriendelijke wat bescheiden man in een colbertje. “Mohammed is docteur”, zegt Khalid. Dat verklaart zijn jasje, denk ik, een beetje representatief moet je wel zijn als arts. “Khalid est crazy”, repliceert Mohammed lachend. Hij is helemaal geen docteur. Hij werkt slechts in het ziekenhuis. Mohammeds woning zullen we nog bezoeken. We nuttigen onze nous-nous in het typische glaasje en bezoeken vervolgens de souk.”

Volleybalclub Netwerk in Riad Omar